Bayramlar; uzaktakilerin bir araya geldiği, küslerin barıştığı, büyüklerin elinin öpüldüğü, ailemizden ölen insanları mezarlıkta ziyaret ettiğimiz özel günlerdir. Küçüklüğümüzde daha eğlenceli geçen bayramlar, zaman ilerledikçe, devir değiştikçe farklılaşıyor.
Bayramların değeri, ülkemizde son zamanlarda bu kadar önemsizleşmeye başladı. Ne büyüklerimize saygı gösterilip el öpmek için can atan çocuklarımız var ne de güler yüzüyle minicik çocukları kapısında şekere boğmak için hazırda bekleyen büyüklerimiz.
Annemle babam anlatırlar sürekli eskilerini, öylece dinlerim. Sanki farklı bir yerde yaşıyorlarmış gibi. Onların zamanının kötü olan yönleri tabii ki var ama değerlerimize ciddi anlamda değer veriliyordu. Bayramlar bayram gibi, tatiller tatil gibi geçermiş. Her bayramda, çeşitli aktiviteler, eğlenceler falan olurmuş. Bizim yaşadığımız yer sahile çok fazla yakın olduğundan dolayı bütün etkinlikler de genelde sahilde yapıldığından annem ve babam birinci dereceden gözlemlemişler bunları.
Şimdilerde ise bayramın normal günlerden pek bir farkı kalmadı diye düşünüyorum. İnsanlar özlem giderme amaçlı bir araya gelmek yerine ya da beraber vakit geçirmek yerine bir kısa mesaj ile işin içinden sıyrılmaya bakıyor. Teknoloji geliştikçe zamanın kötüleştiğini düşünenlerden değilim. Teknoloji ne kadar ilerlerse ilersin, bir insan içinde yoksa hiçbir şeyi yapmaz.
Hadi şimdi kalkın, üzerinize güzel ve yeni şeyler giyinin. Tek tek gezin, büyüklerinizi ziyaret edin. Onlar hayattayken kutlayın bayramlarınızı, sonra kutlamadığınız günlerin acısını daha derin yaşamayın.
Hepinize bol şekerli bayramlar.
0 yorum:
Yorum Gönder